برای‌ بررسی‌ امکان‌ کنترل‌ بیولوژیک‌ Phytophthora drechsleri پنج‌ جدایه ‌DAR74290 Trichoderma virens، T39 T. harzianum، M T. harzianum، T. viride،sp. 96 Trichoderma در شرایط‌ آزمایشگاه‌ و گلخانه‌ مورد ارزیابی‌ قرار گرفتند. برای‌ بررسی‌ فعالیت‌آنتاگونیستی‌ جدایه‌های‌ فوق‌ از روش‌ کشت‌ متقابل‌، متابولیت‌های‌ فرار و سلوفان‌ استفاده‌ و در گلخانه‌ آنتاگونیست‌های‌ فوق‌ در دو سری‌ آزمایش‌ جداگانه‌ به‌ بذر و خاک‌ اضافه‌ گردید. نتایج‌ آزمایش‌ها نشان‌ داد که‌ همه‌ جدایه‌های‌ تریکودرما در روش‌ سلوفان‌، کشت‌ متقابل‌ و متابولیت‌‌های‌ فرار، رشد P. drechsleri را کاهش‌ دادند و این‌ کاهش‌ رشد در جدایه‌های‌ مختلف‌ متفاوت‌ بود. درصد کاهش‌ رشد در روش‌ متقابل‌ بین‌ 82/17 تا 65/82 و در روش‌ سلوفان‌ بین‌ 96/15 تا 100 درصد متغیر بود. همچنین‌تاثیر متابولیت‌‌های‌ فرار بین‌ 11 تا 56% متغیر بود. متابولیت‌های‌ تولید شده‌ توسط‌ DAR74290 T. virens کاملا از رشد عامل‌ بیماری‌ جلوگیری‌ کرد و خاصیت‌ قارچ‌کشی‌ داشت‌. تعداد گیاهان‌ زنده‌ در گلدان‌هایی‌که‌ فقط‌ با تریکودرما یا تریکودرما به‌ اضافه‌ی‌ عامل‌ بیماری‌ تیمار شده‌ بودند بیشتر از گلدان‌هایی‌ بود که‌ فقط‌با عامل‌ بیماری‌ آغشته‌ شدند (P ? 0.001). جمعیت‌ عامل‌ بیماری‌ و تریکودرما (cfu/g) در 10 و40 روز بعد از کاشت‌ مورد بررسی‌ قرار گرفت‌. جمعیت‌ عامل‌ بیماری‌ و تریکودرما در طول‌ آزمایش‌ها تقریبا ثابت‌ ماند.