مشخصات: اسم علمی شیپور طلایی Allamanda cathartica  و ازخانوده Apocynaceae  می باشد. این گیاه بومی آمریکای جنوبی است. بلندی این گیاه به 3 تا 5 متر می رسد و گسترشی در حدود 3 تا 4 متر دارد. برگها به صورت متقابل و بیضی شکل بوده و نوک آنها باریک می باشد. در اواخر پاییز گیاه را باید هرس نمود تا شاخه های جانبی تحریک شوند و گلهای بیشتری بدهند. در زمستان باید در جه حرارت، حداقل 18 درجه سانتیگراد باشد و آب کمی به این گیاه داده شود. گلهای آلاماندا  شیپوری و به رنگ طلایی و به طول 8 سانتی متر است و در اواسط تابستان ظهر می شود.

مراقبت: این گیاه به نور متوسط، هوای گرم و مرطوب، خاک همیشه خیس و قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز شیپور طلایی را می توان به میزان 5 گرم در لیتر هر هفته یک بار، از اردیبهشت تا شهریورماه، استفاده کرد.

خاک: مخلوطی از یک قسمت تورب، یک قسمت خاک برگ و یک قسمت خاک باغچه برای این گیاه مناسب می باشد.

ازدیاد: آلاماندا را می‌توانید در اواسط بهار تا اوایل تابستان از قلمه های انتهایی ساقه تکثیر کنید. قلمه ها را به طول10-8 سانتیمتر از گیاه جدا کنید و در پودر هورمون ریشه‌زایی فرو برده و هر یک را در گلدان با قطر دهانه 9 سانتیمتر بکارید و قلمه را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید دما با زمان ریشه دهی باید 20 تا 22 درجه سانتیگراد نگاه داشته شود این مدت نزدیک به 6 تا 8 هفته می باشد. آلاماندا به نور زیاد احتیاج دارد اما باید از تابش مستقیم نور خورشید محفوظ بماند. جهت فرم دهی و توپی و پرپشت شدن گیاه هر ساله در بهار طول ساقه ها را حداکثر به 15 سانتیمتر کاهش دهید. عمل هرس را از سال دوم به بعد شروع کنید.

  عوارض و درمان: اگر مشاهده کردید کلیه اندام گیاه شده اند ممکن است مواد براق کننده شیمیایی به آن آسیب رسانده باشد. ساقه های خیلی دراز گیاه در اثر نور کم و هرس نکردن ایجاد می شود بنابراین آلاماندارا به محل پر نور اما  دور از اشعه مستقیم آفتاب منتقل کنید و شاخه های آن را هرس نمایید. اگر در زمستان یا تابستان برگها پیچیده و قهوه ای شدند یعنی هوا خیلی سرد است. هوای سرد و مرطوب خصوصا در زمستان گاهی باعث می شود برگها سیاه شوند و ساقه حالت پوسیدگی به خود بگیرند در این صورت باید گیاه را به محل گرم و خشک تری منتقل کنید و با سم قارچکش سمپاشی انجام بدهید. زخمهای پنبه ای در محل قاعده برگ نشانه فعالیت حشره آفت است که باید با سم حشره کش نفوذی هر دو هفته یکبار سمپاشی نموده و یا با پنبه آغشته به سم لکه ها را خیس نمائید. برگهای زرد و مملو از تار عنکبوت هم نمایانگر فعالیت کنه ها است که بایستی با سم کنه کش سمپاشی کنید و یا با اسفنج مرطوب سطح زیر برگها را پاک  گردانید. برگهای جدید گیاه در صورت ریز ماندن به تغذیه مصنوعی نیاز دارد و ظاهر شدن گلها مربوط به نور کم یا تغذیه نامناسب است. همچنین سرمای زیاد در زمستان و یا تشنگی گیاه در تابستان باعث خمیده شدن و افتادن گیاه به سمت پایین می شود.

اسم علمی پرتقال زینتی Citrus mitis ، از خانواده Rutaceae  می باشد. این جنس داری 13 گونه همیشه سبز خاردار است که از درختان و درختچه ها تشکیل یافته و بومی شرق آسیا می باشد بهترین درخت پرتقال که به عنوان گیاه آپارتمانی استفاده می شود، گونه پا کوتاه آن بوده که بومی فیلیپین است. ارتفاع آن به حدود 50 سانتی متر می رسد. این گونه تولید گل و میوه های زیادی می نماید. برگهای آن نیزه ای و به رنگ سبز روشن است و گلهای خوشه ای شامل 3 تا 4 گل که معطر نیز هستند، تولید می کند. این گیاه را باید در تابستان به خوبی آبیاری نمود و نور کافی به آن داد، ولی در زمستان بهتر است در مکانی خنک یعنی دمای 8 تا 10 درجه سانتیگراد قرار بگیرد. برای مطمئن شدت در مورد پیدایش میوه، پس از باز شدن گل، بهتر است با یک برس، دانه های گرده را روی مادگی بمالید تا عمل تلقیح صورت گیرد، گاهی یکسال طول می کشد تا میوه به رنگ نارنجی در آید.

مراقبت: پرتقال زینتی به نور زیاد، گرمای معمولی، آبیاری متوسط، رطوبت نسبی 50 تا 70 درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را میتوان به میزان 2 گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از اسفند تا مهر ماه  مورد استفاده قرار داد.

خاک: مخلوطی از یک قسمت خاک باغچه، دو قسمت ماسه شسته و یک قسمت تورب خاک مطلوب این گیاه آپارتمانی است.

ازدیاد: تکثیر پرتقال زینتی آسان نیست، زیرا به دمای بالا، به مدت طولانی و کنترل محیط دقیق برای رشد نیاز دارد. بهترین زمان تکثیر اواسط بهار تا اوایل تابستان می باشد . قلمه های ساقه های ساقه‌ای را به اندازه 10 تا 15 سانتیمتر، با قیچی باغبانی جدا کنید، در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و سپس آن را در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر ، حاوی کمپوست مخصوص قلمه و بذر بکارید. قلمه ها را با کیسه پلاستیکی شفاف، بپوشانید و دور از تابش مستقیم خورشید، در دمای 21 درجه سانتیگراد، به مدت دو ماه یا کمی بیشتر، جهت ریشه دهی، قرا دهید. سیتروس را می توان از طریق کشت بذر نیز تکثیر نمود. بذرها را در سینی بذر یا ظرف کم عمق، حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه، بکارید. روی آنها با کیسه پلاستیکی یا شیشه پوشانید و در دمای مشابه روش قبل نگهداری نمائید. پس از یک ماه که جوانه زنی آغاز شد، در پوش را بردارید تا نهالهای بذری به رشد خود ادامه دهند. سپس آنها را در آورده در گلدان حاوی کمپوست گلدانی، با قطر دهانه 9 سانتیمتر ، بکارید.

مشخصات: اسم علمی گل حنا Impatiens petersianalis ، از خانواده Balsaminaceae  می باشد. این جنس در حدود 420 گونه دارد که اغلب بومی نواحی گرم آسیا و آفریقا است. ارتفاع گونه مورد نظر به 30 تا 60 سانتیمتر می رسد. ساقه گوشتی دارد که در محل گرم کمی متورم است . برگهای پایینی متداول بوده و به تدریج که به بالای ساقه نزدیک می شویم فاصله آنها کمتر می شود و در نوک ساقه بصورت پیرامونی به نظر می آید. پهنک برگ و سبز و بیضوی – مستطیلی است و حاشیه آن دندانه دار می باشد. گلها دارای مهمیزی بزرگ هستند که از کاسه گل به وجودمی آیند وجام گل از پنج گلبرگ برنگهای مختلف صورتی، قرمز و سفید تشکیل شده است.

مراقبت: گل حنا به نور متوسط، حرارت معمولی آبیاری فراوان ، رطوبت 50تا 90 درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان 2 گرم در لیتر، هردو هفته یکبار، از فروردین تا آبان ماه، مورد استفاده قرار داد.

خاک: خاک کاملا نرم و واجد هوموس کافی برای گیاه گل حنا مناسب به نظر می رسد.

ازدیاد: گل حنا زمانیکه رشد می کند نامرتب و آشفته می شود و بهتر است گیاهان جدیدی تولید و آنها را جایگزین گیاهان قدیمی ونامرتب نمود. از یک چاقوی تیز استفاده کنید تا به بافت گوشتی و آبدار گیاه صدمه وارد نشود. قلمه های انتهایی ساقه را به طول 5/7 سانتیمتر رسید، قلمه ها را بیرون آورده و در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر و کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید، مراقب باشید که به ریشه ها صدمه نزنید. می توانید قلمه ها را مستقیما در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتی متر، حاوی کمپوست گلدانی بکارید. 

مشخصات: اسم علمی فلفل زینتی Capsicum annuum، از خانواده solanaceae می باشد. گیاهان گلدانی فلفل زینتی را می توان در فصل تابستان، خارج از گلخانه نگاهداری کرد. گونه مذکور، یکساله بوده و بومی نواحی گرم امریکا است. برگهای فلفل زینتی سبز نسبتا روشن و مستطیلی شکل می باشند. کولتیوارهای گوناگون این گونه دارای میوه هایی به اشکال مختلف مستقیم یا آبشاری است. رنگ میوه های یک بوته ممکن است قرمز، زرد و یا سبز باشد.

مراقبت: این گیاه به نور متوسط تا زیاد، حرارت بالا، خاک همیشه خیس، رطوبت 5 تا 70 درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز فلفل زینتی را نمی توان به میزان 3 گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از اردیبهشت تا شهریور، مصرف نمود.

خاک: مخلوطی از دو قسمت کود دامی پوسیده، یک قسمت خاک باغچه و ماسه برای پرورش این گیاه مناسب و مطلوب می باشد.

ازدیاد: برای تکثیر این گیاه، می توانید بذرها را در اواخر زمستان و اوایل بهار در طرف کم عمقی، حاوی کمپوست مخصوص بذر بکارید و خاک را مرطوب نگاه داشته و روی آن را با شیشه یا پلاستیک بپوشانید. بعد از رشد نشاءها آنها را به گلدان اصلی حاوی کمپوست گلدانی منتقل کنید.

عوارض و درمان: اگر در طول مدت رشد این گیاه مشاهده کردید برگها پرپشت وسر حال هستند اما گل ظاهر نمیشود. گیاه را به گلدان کوچکتری منتقل کنید زیرا کاپسیکوم دوست دارد ریشه‌هایش در هم باشند. احتمالا گلدان اصلی خیلی بزرگ است. اگر نور محیط کافی نباشد میوه های فلفل زینتی زرد باقی می مانند و قرمز نمی شوند. این گیاه نور مستقیم را به راحتی تحمل میکند. شاخه های دراز و بد شکل فلفل زینتی معرف هوای گرم محیط گرم است. گلدان را به محل خنک تری برده و با آب فاقد املاح و کاملا ولرم غبار پاشی کنید. همچنینن هوای خیلی گرم و یا آبیاری بیش از اندازه باعث زرد شدن تمام برگها و سقوط آنها میشود. اگر برگها پژمرده شوند و سقوط نمایند باید گیاه رابه محل پر نورتری منتقل کنید. برگهای جدید گیاه در اثر فعالیت حشره آفت، بد شکل و چسبناک میشوند. گیاه را با سم حشره کش نفوذی سمپاشی کنید. در صورتی که ببینید رشد گیاه متوقف شده، بدانید هوا سرد است بنابراین باید گلدان رابه محل گرمتری ببرید. برگهای فلفل زینتی در اثرهوای سرد یا صدمه مربوط به مواد براق کننده شیمیایی، ممکن است سیاه شوند. اگر هم با زردی برگها مواجه شدید، فورا آبیاری کنید احتمالا گیاه تشنه است کنه ریز قرمز برگها را زرد  وتار عنکبوتی میکند، سطح زیرین برگها رابا اسفنج نرم تمیز کنید و یا هر دوهفته یکبار، باسم کنه کش، گیاه را سمپاشی نمایید.

مشخصات: اسم علمی شمشاد ژاپنی Aucuba Japonica  و از خانواده Cornaceae می باشد. این گیاه بومی ژاپن است .ارتفاع بوته آن به 4-2 متر با گسترش حدود 3-2 متر، می رسد . آکیوبا گیاهی است همیشه سبز و دارای برگهای تخم مرغی شکل، سبز تیره و براق. نوع ابلق آن نقاط زرد رنگی روی برگها دارد. گلهای ستاره ای شکل آن به طول 5 تا 10 سنتیمتر در اواسط بهار ظاهر می شوند. اکیوبا با گیاهی است دو پایه یعنی بوته و ماده از هم جا هستند.

مراقبت: شمشاد ژاپنی به نور کم تا متوسط، هوای خنک خاک همیشه خیس، رطوبت هوای معمولی یعنی 50 تا 70 درصد و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد . نیاز آبی این گیاه در تابستان بیشتر می باشد.

کود: کود مورد نیاز شمشاد ژاپنی را می توان به میزان یک گرم در لیتر هر 1 یا 2 ماه یکبار، استفاده کرد.

خاک: مخلوطی از برگ، تورب، خاک باغچه و یا کمی ماسه، خاک مطلوب این گیاه زیبا است.

ازدیاد: آکیوبا را می توانید از اواسط بهار تا اوایل تابستان از طریق قلمه های انتهایی ساقه به طول 10 تا 5/12 سانتیمتر تکثیر کنید. ابتدا قلمه ها را در پودر هورمون ریش زایی فرو برده و سپس هر یک را در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر، حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه قرار دهید. اگر چه برگ این گیاه نسبتا مومی است و آب را به اندازه کافی نگاه می دارد، ولی بهتر است تا هر قلمه را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید. زیرا این عمل تعرق را کاهش داده و سرعت ریشه دهی را بالا می برد. قلمه ها را برای چند هفته در دمای 20 درجه سانتیگراد نگاه دارید. سپس در گلدانهایی با قطر دهانه 11-13 سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی، بکارید. این گیاه به نور خیلی زیاد، نیاز دارد ولی در طول تکثیر نباید در عرض تابش مستقیم خورشید قرار بگیرد.

مشخصات: اسم علمی برگ بیدی Tradescantia albiflora ، از خانواده Commelinaceae  میباشد. این جنس داری 60 گونه از گیاهان خشبی و علفی چند ساله می باشد. انواع علفی آن به عنوان گیاهان آپارتمانی پرورش داده می شودند. گونه مذکور بومی، آمریکای جنوبی است و برگهای زیبا و مناسبی برای آویز دارد. این برگها تخم مرغی شکل، پهن و بدون دم برگ و به رنگ سبز روشن با نوارهای سفید یا کرم می باشند.

مراقبت: برگ بیدی به سایه تا نور متوسط، گرمای زیاد، خاک همیشه خیس، رطوبت 50 تا 70 درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان 3 گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار از فروردین تا مهر ماه، در اختیار گیاه قرار داد. اگر کود زیاد داده شود رنگ برگها کم رنگ می شود.

خاک:  مخلوطی از خاک باغچه، ماسه و تورب، خاک مناسب برگ بیدی است.

ازدیاد: این گیاه به سرعت در آب و یا خاک ریشه می دهند. از اواسط بهار تا اواخر تابستان که گیاه مادری تجدید رشد کرده و شاخه ها آن باید سرزنی و جوان شوند، می توانید شاخه های هرس شده را به طول 5/7 سانتیمتر جدا کرده و هر 5 قلمه را در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر حاوی کمپوست خصوص بذر و قلمه قرار دهید. خاک را نسبتا مرطوب کنید و گلدان را در دمای 18 درجه سانتیگراد و نور کافی نگه دارید. پس از 2 تا 3 هفته ریشه دهی انجام می‌شود و شما می توانید مقدار آبیاری را بیشتر کرده و با کود مایع آنها را تغذیه کنید. در شرایط مشابه، قلمه در آب نیز ریشه خوهند داد.

عوارض و درمان: اگر زمانیکه ازبرگ بیدی نگهداری می کنید، مشاهده کردید برگهای آن نرم و آبکی شده و رنگ خود را از دست می دهند احتمال بدهید هوای سرد باعث یخ زدگی گیاه شده است. برگهای این گیاه در اثر تغذیه مصنوعی بیش از اندازه، ضخیم سبز روشن میشوند. تغذیه را متوقف کنید ، رنگ ابلق برگها، برمی گردد. لکه های سوخته قهوه ای روی برگها در اثر مواد براق کننده را متوقف کننده شیمیایی حادث میشود. اگر نوک برگها به طرف بالا برگشت و سپس سقوط کرد حتما هوای محیط آن گرم وخشک بوده است. گلدان را به محل خنکتری ببرید و غبار پاشی را فراموش نکنید. قاعده ساقه نزدیک سطح خاک در اثر آَبیاری زیاد و یا زهکش نامناسب، می پوسد. در صورتی که برگها بد شکل وچسبناک شدند و حشرات سبز رنگی هم اطراف گیاه دیده شد بهتر است هر دو هفته یکبار با یک حشره کش نفوذی سمپاشی صورت گیرد. دریک محیط خشک برگهای ترادسکانتیا قهوه ای را از تابش مستقیم خورشید در امان نگه دارید تا برگها رنگ پریده و دارای لکه های قهوه ای نشود.

مشخصات: اسم علمی گل یاقوت Browallia speciosa  و از خانواده Solanaceae می باشد. گل یاقوت گیاهی است بومی کلمبیا. این جنس دارای شش گونه مختلف است که تمامی آنها یکساله می باشند این گیاه هم بصورت گلدانی و هم آویزی برای آپارتمان و یا در حاشیه گلکاری ها در خارج از منزل استفاده می شود. که معمولا برای به دست آوردن گیاه متراکم 4 تا 6 گیاه را در یک گلدان کشت می نمایند و باید شاخه های انتهایی را پنسمان نمود. تا شاخه های جانبی، زیادتر، تولید شود. برگهای برووالیا سبز، براق، نوک تیز و تخم مرغی شکل می باشند. گلها بنفش متمایل به آبی و عرض آنها در حدود 5 سانتی متر است که در اواخر بهار تا اواخر تابستان ظاهر می شوند گل یاقوت واریته ای دارد که در زمستان به گل می رسند و گلهای آن به رنگ آبی پر رنگ می باشد.

مراقبت: این گیاه به نور متوسط، گرمای معمولی، خاک همیشه خیس، رطوبت 50 تا 70 درصد و خاک قلیایی تا کمی اسیدی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز برووالیا را میتوان به میزان 2 گرم در لیتر هر دو هفته یک بار از فروردین تا شهریورماه، مورد استفاده قرار داد.

خاک: مخلوطی از دو قسمت کود حیوانی و یک قسمت خاک برگ با کمی ماسه، برای رشد این گیاه، مناسب می باشد.

ازدیاد: گل یاقوت را می توان به سادگی از طریق کاشت بذر تکثیر کرد. مشروط بر اینکه ، عمل کاشت ، به موقع و در اوایل سال، انجام شود. تا گیاه جدید رشد کرده و در همان سال گل دهد. اگربذرها در اوایل تا اواسط بهار کاشته شوند، در اواخر تابستان و یا اوایل پاییز همان سالها ظاهر شده و چند هفته دوام خواهند داشت. بذرها را به صورت پراکنده و نسبتا سطحی در سینی بذر یا گلدان کوچک و یا ظرف مسطح حاوی کمپوست مخصوص بذر وقلمه بکارید. خاک را مرطوب نگاه دارید و ظرف را با پلاستیک شفاف یا شیشه بپوشانید. گاهگاهی در پوش را بردارید تا از رطوبت بیش از اندازه که باعث فساد گیاه می شود، جلوگیری کنید. بذر را در دمای حدود 18 تا 20 درجه سانتیگراد، نور مناسب و کافی، ولی دور از تابش مستقیم خورشید نگاه دارید. زمانی که بلندی نشاء ها به 5/2 سانتیمتر رسید، آنها را بیرون بیاورید. در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی بکارید. زمانی که نشاء ها رشد کرده و گلدان را پر کردند می توانید هر دو نشاء را در گلدان بزرگتری با قطر دهانه 11 تا 13 سانتیمتر قرار دهید تا گیاه بالغ و کاملی به دست اورید.